Książki

Z przyjemnością zapraszamy do zapoznania się z 10 tomem z serii „Z problemów edukacji muzycznej”, która wydawana jest od 2015 dzięki inicjatywie Katedry Edukacji Muzycznej naszej uczelni.

Publikacja powstała pod redakcją Magdaleny Andrys i Natalii Kłysz-Sokalskiej, a składają się na nią trzy części. W pierwszej i drugiej znajdują się artykuły poświęcone tematyce projektów w muzyce i edukacji muzycznej. Poruszono takie zagadnienia jak: projekt edukacyjny w ujęciu teoretycznym i praktycznym (Katarzyna Bocheńska-Włostowska), muzyczny projekt edukacyjny jako przestrzeń wspierania rozwoju kompetencji społecznej i emocjonalnej dzieci i młodzieży (Natalia Kłysz-Sokalska), muzykowanie zespołowe jako element edukacji, rozwoju kultury i więzi społecznych na terenie południowo-wschodniej Brandenburgii (Krzysztof Świtalski), innowacyjne spojrzenie na improwizację muzyczną (Joanna Sykulska), praktyczne działania projektowe: w Nagahama City Tane Elementary School w Japonii (Magdalena Andrys) oraz wśród studentów kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej (Julia Osmańska), promocja – reklama – obowiązek informacyjny (Agnieszka Chwastek) oraz prawa autorskie w twórczości muzycznej (Karolina Gryka). Część trzecią publikacji poświęcono kompozytorom: Tadeuszowi i Aleksandrowi Szeligowskim. Znajdziemy tu zarówno wspomnienia wnuczki i córki kompozytorów (Bogumiła Szeligowska-Wojtecka), jak również klasyfikację dzieł chóralnych Tadeusza Szeligowskiego (Agnieszka Chwastek) i analizę wybranych aspektów zawartych w Weselu lubelskim Tadeusza Szeligowskiego (Paweł Łuczak). Publikację zamyka kronika wydarzeń prezentująca najważniejsze przedsięwzięcia związane z działalnością Katedry Edukacji Muzycznej w 2023 roku.

Serdecznie zapraszamy do zakupu!

Zapraszamy do zakupu książki, która zainteresuje nie tylko klawesynistów i organistów oraz wielbicieli muzyki Johanna Jacoba Frobergera, ale także wszystkich zainteresowanych m.in. kształtowaniem się formy toccaty czy instrumentarium klawiszowym kręgu włoskiego i austriackiego na przełomie XVI i XVII wieku. Mowa o książce „Zagadnienia interpretacji toccat Johanna Jacoba Frobergera. Analiza stylu kompozytorskiego w kontekście ówczesnej twórczości klawiszowej” autorstwa Kamila Lisa.

„Układ [książki] – niezwykle logiczny – bardzo dobrze wprowadza czytelnika w meritum problematyki, przybliżając kolejno: ogólnoeuropejską genezę i następnie rozwój toccaty, dzieje I Rzeszy w perspektywie mecenatu artystycznego Habsburgów […], próbę uchwycenia chronologii życia oraz biografii kompozytora, arkana klawiszowego instrumentarium południowego muzycznego kręgu kulturowego, by wreszcie przejść do kwestii analitycznych i interpretacyjnych związanych ściśle z tematem [publikacji]” – czytamy w recenzji autorstwa prof. Dariusza Bąkowskiego-Kois.

Książce towarzyszy CD, na której Kamil Lis zarejestrował toccaty Johanna Jacoba Frobergera z „Libro Secondo” (1649) – „Prima Parte” oraz „Libro Quatro” (1656) – „Prima Parte”.

Redakcja merytoryczna: Małgorzata Pawłowska

Tytuł „De cultura commentarii” stanowi oczywiste nawiązanie do „De musica commentarii” – serii tak zatytułowanych książek z lat 2008-2014, publikowanych przez Wydawnictwo poznańskiej Akademii Muzycznej, a następnie czasopisma Wydziału I – Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki, wydawanego w latach 2015-2019 w tej uczelni. W zamyśle kolegium redaktorów owe publikacje miały prezentować efekty tego, co stanowiło centrum zainteresowań badawczych pracowników naukowo-dydaktycznych głównie Wydziału I.

Analogiczny cel przyświeca redaktorce niniejszej książki. Tym razem jednak zakres prezentowanych treści znacząco wykracza poza samą sztukę muzyczną, co szczególnie widoczne jest w ostatniej części publikacji.

Zawarte w książce teksty są zatem autorstwa pedagogów reprezentujących wiele specjalności (pianistów Bogusława Nowickiego, Bogusława Rottermunda i Marii Rutkowskiej, klawesynistki i pianistki Joanny Balewskiej, harfistki Pauliny Maciaszczyk, pianistki jazzowej i kompozytorki Katarzyny Stroińskiej-Sierant, kompozytora Michała Janochy, kulturoznawczyni i polonistki Małgorzaty Okupnik, dyrygentki chóralnej i edukatorki muzycznej Agnieszki Chwastek), słuchaczy i absolwentów szkół doktorskich funkcjonujących w uczelni (kompozytorki Katarzyny Danel, teoretyka muzyki Krzysztofa Bździela, pianistów Jaime Peñate Conde, Julii Wizjan i Nikodema Wojciechowskiego, waltornisty i prawnika Tomasza Kubonia), absolwenta Akademii, a obecnie doktoranta Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, kompozytora i muzykologa Jerzego Fryderyka Wojciechowskiego oraz odbywającej w Poznaniu staż pedagogiczny w ramach programu Erasmus+ akordeonistki Adele Pirozzolo.

Układ i podział treści w „De cultura commentarii” zrodziły się zatem z refleksji nad wieloma zróżnicowanych problemami podniesionymi w tekstach przez ich Autorów. Jak wspomniano, szczególnie część trzecia – zawierająca artykuły niezwiązane z muzyką, mówiące o innych sztukach oraz historii – stanowi przykład różnorodnych, nierzadko pozamuzycznych właśnie zainteresowań członków społeczności akademickiej.

Spis treści dostępny po kliknięciu w zdjęcie okładki.

Zapraszamy do zapoznania się z książką Etiuda w rosyjskiej literaturze fortepianowej pierwszej połowy XX wieku autorstwa Kingi Książczyk.

We wstępie Autorka pisze: „Spośród innych gatunków muzycznych etiuda wyróżnia się swoją uniwersalnością i różnorodnością. Jest obecna na wszystkich etapach rozwoju wykonawcy – od pierwszych lekcji gry na instrumencie po wirtuozowskie popisy w salach koncertowych. Może ona spełniać najrozmaitsze funkcje, zarówno dydaktyczne, jak i artystyczne: dla wykonawców stanowi pomoc w pracy nad wieloma problemami technicznymi, dla kompozytorów zaś – specyficzną, dosyć swobodną formę wyrazu. Cechy te sprawiają, że ów gatunek jest atrakcyjny również z perspektywy badawczej”.

Książka ma na celu przybliżyć zagadnienie etiudy obecnej w twórczości kompozytorów rosyjskich (Aleksandra Skriabina, Siergieja Rachmaninowa, Wiktora Kosenki, Siergieja Bortkiewicza, Igora Strawińskiego oraz Siergieja Prokofiewa) poprzez ukazanie historii jej powstania oraz ewolucji, wskazanie źródeł tego gatunku we wczesnych utworach wirtuozowskich, przedstawienie jego rozwoju w epoce romantyzmu i pierwszej połowie XX wieku w twórczości fortepianowej kompozytorów z ośrodków europejskich i Rosji. Praca uwzględnia również zmiany dotyczące techniki fortepianowej, środków pianistycznych i kwestii estetycznych.

Redakcja merytoryczna: Natalia Kłysz-Sokalska

Właśnie światło dzienne ujrzała najnowsza publikacja Wydawnictwa poznańskiej Akademii Muzycznej: „Kulturowe konteksty edukacji artystycznej” pod redakcją Natalii Kłysz-Sokalskiej!

We wstępie czytamy: „to zbiór interdyscyplinarnych i wielopłaszczyznowych rozważań na temat związków kultury, sztuki i edukacji. Jest to swego rodzaju dialog łączący środowiska pedagogów, teoretyków muzyki, artystów, dyrygentów, psychologów i terapeutów. Monografia stanowi próbę podjęcia dyskusji na tematy niezwykle aktualne i zarazem uniwersalne – miejsca edukacji artystycznej w kulturze oraz kultury w edukacji artystycznej. Autorzy odwołują się do muzycznego i plastycznego aspektu uwarunkowań kulturowych społeczeństw, międzykulturowości, inkluzji społecznej, przemian społeczno-kulturowych, profilaktyki i terapii. W rozdziałach rozbrzmiewa założenie, że zarówno w przeszłości, jak i teraźniejszości oraz przyszłości należy zwracać uwagę na procesy zachodzące w obszarze szeroko pojętej edukacji artystycznej i kultury. Zagadnienia związków kultury i edukacji wzajemnie się przenikają i uzupełniają, najważniejsze jest jednak to, że ich uczestnicy stoją na straży świadomości kulturowej młodego pokolenia. Dbają o zachowanie tradycji i sztuki, jednocześnie wprowadzając w świat wartości obecny w tekstach kultury polskiego, europejskiego i światowego dziedzictwa, nie negując tego, co nowe i jeszcze niepoznane”.

Książka zawiera teksty następujących autorów: Magdaleny Andrys, Agnieszki Chwastek, Michaliny Kasprzak, Anny Kluczyńskiej, Nikodema Kluczyńskiego, Natalii Kłysz-Sokalskiej, Alicji Molitorys, Magdy Morus-Fijałkowskiej, Damiana Myślińskiego, Małgorzaty Okupnik, Anny Marii Tabaczyńskiej, Aleksandry Wojtaszek, Julii Wolskiej i Izabeli Zalewskiej.

Autorka: Aleksandra Kamińska-Rykowska

Tytuł: Żeby canto było bel. Od baroku do romantyzmu. Vademecum śpiewaka

„Niniejsza książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest bel canto – ze szczególnym uwzględnieniem problematyki techniki wokalnej. Wydaje się jednak, że poszczególne konteksty występowania terminu są ze sobą powiązane, ponieważ, aby zbliżyć się do jego istoty musimy sięgnąć do korzeni opery... we Włoszech. Książka jest zatem próbą uchwycenia fenomenu bel canto w perspektywie historycznej, tzn. od narodzin opery aż po schyłek tej sztuki w operowej twórczości kompozytorskiej, czyli koniec romantyzmu. Nie jest to jednak podręcznik historii opery. To bardziej vademecum dla śpiewaka bądź pasjonata śpiewu operowego.

Dla zrozumienia fenomenu bel canto konieczna jest zatem podróż w muzyczną przeszłość. A ponieważ narodziny tego zjawiska związane są z początkami opery we Florencji, odwiedzimy też teatr... starożytny (to nim bowiem fascynowali się mieszkańcy stolicy Toskanii). Opowieść o kompozytorach, operze i nauce śpiewu rozpoczyna się zatem od przywołania wątku Cameraty florenckiej i innych włoskich ośrodków muzycznych epoki baroku. Wyszczególnienie ich ma charakter umowny i w niniejszej publikacji stanowi element porządkujący. To tylko punkt wyjścia dla dyskusji o praźródłach sztuki wokalnej. W przedstawionej  charakterystyce szkół pomocne okazały się zachowane traktaty i opracowania naukowe. To właśnie w historycznych traktatach kryje się bowiem wiele odpowiedzi na pytania nie tylko o charakter twórczości kultywowany w poszczególnych ośrodkach, ale o to, jaki jest rodowód włoskiego bel canto.

Rozważania historyczne zakończymy zaś na postaci artysty i autora ostatnich dokumentów epoki romantycznej – Ryszarda Wagnera. Jego dzieło wydaje się dalekie od włoskiej sztuki bel canto, ale ta sprawa jest trochę bardziej skomplikowana [...]. Czyż to nie zastanawiające, że Ryszard Wagner także był zafascynowany teatrem antycznym?”

(ze wstępu)

Autorka: Maria Bielewicz-Pietraszek

Tytuł: Dezyderiusz Danczowski. Wirtuoz wiolonczeli, znakomity kameralista, ceniony pedagog

Mamy przyjemność przedstawić Państwu publikację, której premiera nieprzypadkowo zbiega się z odbywającym się w dniach 26 marca – 2 kwietnia 2023 roku XI Ogólnopolskim Konkursem Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego. Pierwsza na rynku biografia poświęcona sylwetce i działalności artystycznej Dezyderiusza Danczowskiego – artysty urodzonego pod koniec XIX wieku, przez kilkadziesiąt lat wznoszącego kunszt sztuki wiolonczelowej na wyżyny, wybitnego reprezentanta polskiego życia muzycznego.

Autorka, Maria Bielewicz-Pietraszek, w fascynujący sposób przeprowadza nas przez niezwykłe koleje losów bohatera, który przez lata uchodził za jednego z najwybitniejszych polskich wirtuozów wiolonczeli, przy czym brawura gry i umiejętności techniczne nigdy nie były środkiem do zdobycia publiczności – na to wpływ miały przede wszystkim finezja oraz natchnienie w prowadzeniu fraz i kreowaniu artystycznego wyrazu.

Związany przez wiele lat z Poznaniem i wielkopolskim środowiskiem muzycznym, był szanowanym koncertmistrzem orkiestry poznańskiego Teatru Wielkiego, solistą, wielokrotnie występującym na estradach w całym kraju, oraz niezastąpionym współtwórcą Kwartetu Polskiego Zdzisława Jahnkego. Na zaproszenie Henryka Opieńskiego przybył w 1920 roku do Poznania podczas powstawania Państwowej Akademii i Szkoły Muzycznej i był jednym z pierwszych jej pedagogów – uchodził za niekwestionowany autorytet i cieszył się wielkim szacunkiem nie tylko wśród studentów, ale i kolegów z pracy.

Książka Dezyderiusz Danczowski. Wirtuoz wiolonczeli, znakomity kameralista, ceniony pedagog to nie tylko barwna opowieść o życiu i działalności artysty. Uzupełniona została m.in. o wstrząsającą korespondencję, wymienianą między nim a córką w trakcie II wojny światowej, recenzje z jego polskich i zagranicznych koncertów oraz unikatowe ilustracje pochodzące z domowego archiwum prof. Kai Danczowskiej.

Jak wspomniano, wydanie niniejszej publikacji zbiega się w czasie z XI edycją Ogólnopolskiego Konkursu Wiolonczelowego im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu, co Autorka podsumowała we wstępie słowami: „Sam Dezyderiusz chyba lepiej by tego nie wymyślił”.

Zapraszamy do lektury!

Katedra Edukacji Muzycznej od 2015 roku regularnie proponuje czytelnikom lekturę w ramach serii „Z problemów edukacji muzycznej”. Właśnie okazał się dziewiąty tom, którego tematem przewodnim jest ruch w muzyce, a redaktorką naukową publikacji jest Małgorzata Okupnik.

W części pierwszej znajduje się studium Mariusza Baranowskiego oraz artykuł Izabeli Wagner o karierze piosenki Allons à Paris w obozie dla uchodźców. Druga część dotyczy pracy z chórami i zawiera trzy teksty: Sanny Valvanne, Izabeli Zalewskiej oraz Anny Kokocińskiej. W części trzeciej Paulina Wycichowska i Jan Galasiński piszą o fenomenie tańca. Czwarta część dotyczy praktyki szkolnej. Na ten temat wypowiadają się początkujący adepci edukacji muzycznej: Damian Skoczypiec, Anna Kluczyńska, Marcin Dąbrowski, Katarzyna Ślachetka. Piątą część poświęcono projektom artystycznym w edukacji muzycznej. Agnieszka Chwastek przedstawia zalety stosowania metody projektu. Aleksandra Panek, Anna Kluczyńska i Anna Poghosyan opisują działania podjęte z inicjatywy studentów w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Publikację zamyka kronika Katedry Edukacji Muzycznej z 2022 roku.

„Monografia zawiera artykuły przygotowane przez autorów opisujących własne doświadczenia artystyczne i edukacyjne. Nie jest to zatem książka li tylko «teoretyczna». Autorzy zorientowani są w stanie badań odnoszących się do interesującej ich problematyki. To powoduje, że czyniąc zadość wymogom formalnym, dostarczają inspiracji użytecznych nie tylko dla artystów i animatorów kultury, lecz także dla nauczycieli i akademików”.

Z recenzji prof. UAM dr. hab. Przemysława Rotengrubera

Pełen tytuł: Emocje, język, muzyka. Stymulowanie wyrażania emocji przez dzieci

Autorka: Natalia Kłysz-Sokalska

Poznań 2022

„Praca podejmuje temat ważki i niewątpliwie nadal dość rzadko podnoszony w literaturze przedmiotu. Z tego względu wypełnia lukę w namyśle nad znaczeniem edukacji muzycznej dla harmonijnego funkcjonowania dziecka i aktualizowania jego potencjalności. Interesujące jest bowiem spowinowacenie problematyki rozwoju emocjonalnego i jego kulturowo-społecznego wymiaru z nabywaniem kompetencji werbalnych stymulowanych aktywnością muzyczną uczniów w młodszym wieku szkolnym […].

Analizując całość publikacji, koniecznie należy zaakcentować możliwość implementacji koncepcji zajęć muzycznych opisanych w tekście w praktykę edukacyjną, co dopełnia pole odbioru całego opracowania. Nie będzie ono bowiem jedynie atrakcyjną pozycją dla badaczy, przynosząc doskonałą konstrukcję procedury weryfikacyjnej, czy muzyków skupionych na poszukiwaniu optymalnej strategii edukacji muzycznej, wreszcie pedagogów skoncentrowanych na pracy z literaturą i sztuką wizualną. Ale nade wszystko będzie inspiracją dla praktyki szkolnej – pokazując drogę intensyfikowania procesu nabywania kompetencji emocjonalnych przez uczniów.

Książka – co oczywiste, biorąc pod uwagę powyższe – jest propozycją ważną i potrzebną, z pewnością znajdzie zainteresowanych czytelników zarówno wśród szerokiego kręgu badaczy – pedagogów zajmujących się uczniami w młodszym wieku szkolnym, zwłaszcza szukających optymalnych sposobów wprowadzania pracy na emocjach u swoich wychowanków, ale materiał może też zaciekawić psychologów dziecięcych czy muzyków”.

prof. dr hab. Katarzyna Krasoń

Pełen tytuł: Polskie skrzypce w Musée de la Musique w Paryżu / Polish Violin in the Musée de la Musique in Paris

Autor: Jan Bartoś

Publikacja wydana została w językach polskim i angielskim. Jej autor, dr Jan Bartoś, przeprowadził badania nad instrumentem znajdującym się w kolekcji Musée de la Musique w Paryżu, przez lata uznawanym za skrzypce nieznanego pochodzenia, a badania te potwierdziły polskie pochodzenie instrumentu.

Książkę otwierają słowo wstępne autorstwa dr. Jeana-Philippe’a Écharda, kustosza kolekcji instrumentów smyczkowych Musée de la Musique w Paryżu, oraz prof. dr hab. Honoraty Stalmierskiej, kierowniczki Katedry Lutnictwa Artystycznego poznańskiej Akademii Muzycznej oraz prezeski Fundacji Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego i Heleny Harajdy.

Publikacja zawiera pełen opis instrumentu wraz z jego dokładnymi wymiarami, omówienie przebiegu i wyników badań oraz dokumentację fotograficzną. Książkę dopełnia poster instrumentu ze zdjęciami w skali 1:1.

Monografia Polskie skrzypce w Musée de la Musique w Paryżu jest pierwsza częścią cyklu Nieznane dzieła polskich mistrzów lutnictwa, w którym przedstawione zostaną kolejne instrumenty rodzimych artystów lutników. Celem autorów cyklu jest zaprezentowanie historii, stylistyki, warsztatu twórczego, a przede wszystkim niepowtarzalnego piękna instrumentów lutniczych szerokim kręgom odbiorców.

Niniejsza książka powstała dzięki współpracy Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu i Musée de la Musique Cité de la Musique — Philharmonie de Paris.

Pełen tytuł: Augustyn Boczek. Muzyk, pedagog, reformator polskiej szkoły fletowej XX wieku

Autor: Sebastian Łukaszewski

Pierwsza publikacja na temat wybitnego poznańskiego flecisty i pedagoga. Postać prof. A. Boczka została ukazana na tle epoki (zaborów, I i II wojny światowj, okresu PRL). Oprócz wątków historycznych, nieznanych faktów, niepublikowanych wcześniej fotografii czytelnik odnajdzie w monografii ważne informacje na temat życia muzycznego oraz edukacji muzycznej w ówczesnym Poznaniu. Książka jest też próbą syntezy europejskich szkół fletowych w odniesieniu do polskiej szkoły fletowej.

Publikacja powstała w wyniku współpracy Wydawnictwa Miejskiego Posnania oraz Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.

Autorka: Barbara Zakrzewska

Redaktorka merytoryczna: Małgorzata Pawłowska

Niniejsza książka, w której opisano kariery ponad pięćdziesięciu muzyków polskich w Ameryce od lat trzydziestych XIX wieku do II wojny światowej, powstała w wyniku wieloletnich poszukiwań źródeł dotyczących ich udziału w życiu kulturalnym wspomnianego kraju. Barbara Zakrzewska przeprowadziła kwerendy biblioteczne w Polsce i Stanach Zjednoczonych podczas wyjazdów na stypendia Fundacji Kościuszkowskiej (Nowy Jork, 1987, Los Angeles, 1998-2002), zbadała też zasoby udostępniane online m.in. przez Bibliotekę Kongresu w Waszyngtonie oraz liczne biblioteki i archiwa amerykańskie. W efekcie powstała książka prezentująca teksty dotyczące artystów polskich lub Polaków pochodzenia żydowskiego urodzonych w XIX wieku, głównie na terenach trzech zaborów ­– kompozytorów, dyrygentów, pianistów, skrzypków, wiolonczelistów, organistów i śpiewaków.

Nie jest to typowy słownik czy encyklopedia, a raczej seria artykułów o artystach zarówno znanych, jak i tych zupełnie dziś zapomnianych. Wszystkich połączył fakt, że na którymś z etapów artystycznego życia na ich horyzoncie pojawiła się Ameryka, która – na dłużej lub krócej – stała się ich domem.

Niniejsza publikacja jest ósmym tomem serii wydawniczej Z problemów edukacji muzycznej, zapoczątkowanej w 2015 roku przez Katedrę Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

Pierwsza część publikacji to artykuły będące pokłosiem VIII Międzynarodowej Konferencji z cyklu „Nowoczesne metody edukacji muzycznej”: Wyzwania edukacji muzycznej w XXI wieku. Psychopedagogiczne i społeczne konteksty edukacji muzycznej, która odbyła się w marcu 2021 roku. Problematyka tekstów skupiona jest wokół następujących aspektów: biografistyki muzycznej przeznaczonej dla dzieci (dr hab. Małgorzata Okupnik), muzycznych form wsparcia zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, również w okresie pandemii wywołanej chorobą COVID-19 (dr Natalia Kłysz-Sokalska), refleksji nad nową rolą nauczyciela muzyki w szkole ogólnokształcącej (mgr Agnieszka Chwastek), zastosowania e-learningu w nauczaniu gry na flecie w szkołach muzycznych I i II stopnia (mgr Anna Tabaczyńska), rozwiązań nauczania zdalnego w szkolnictwie artystycznym (mgr Maria Gromińska).

Druga część publikacji to artykuły zredagowane na bazie prac dyplomowych, których autorkami są absolwentki kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Teksty dotyczą: funkcji muzyki wspierających rozwój dzieci w szkołach ogólnokształcących (Marta Grzebieta), wybranych polskich i amerykańskich programów nauki gry na flecie prostym dla uczniów szkół podstawowych (Joanna Buda), zastosowania bum bum rurek w edukacji muzycznej (Julia Wolska).

Publikację zamyka kronika wydarzeń prezentująca najważniejsze przedsięwzięcia związane z działalnością Katedry Edukacji Muzycznej w 2021 roku.

Z dziesiątego rzędu to zbiór recenzji operowych, operetkowych, musicalowych i baletowych Stefana Drajewskiego, które były publikowane w latach 1987 – 2020 na łamach dzienników i czasopism. Autor przez kilkadziesiąt lat zajmował fotel 15 w X rzędzie w Teatrze Wielkim w Poznaniu podczas każdej premiery. W książce znajdą Państwo recenzje ze spektakli poznańskich lub w Poznaniu prezentowanych gościnnie. Stanowią one swego rodzaju panoramę życia muzycznego miasta. Układają się także w dziennik muzyczny krytyka, który zaczął recenzować spektakle muzyczne i baletowe w schyłkowym okresie PRL-u i czyni to nadal.

Publikacja poświęcona jest powiązaniom współczesnej twórczości klawesynowej z przeszłością i tradycją, obecnym na wielu płaszczyznach dzieła muzycznego. Autorka, analizując kompozycje autorstwa Marii Ćwiklińskiej, Dariusza Przybylskiego, Filipa Pinczewskiego, Krzysztofa Meyera, Marka Walarowskiego i Henryka Mikołaja Góreckiego, porusza zagadnienie historycznej stylizacji, przejawiającej się w owych utworach na różne sposoby: od zapożyczeń formalnych, przejęcia gatunków, stosowania typowych dla wcześniejszych epok technik kompozytorskich, po cytaty z dzieł dawnych mistrzów.